Nieuwe, beste wijnvriend.

Het zal evident zijn dat in ons vak er van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat verleidingen openstaan. Alles maar dan ook álles rigoureus uitspugen houdt de dag nuchter en de lever in takt. Aan de lunchtafel is er water en bij het diner is ook waakzaamheid geboden want avond na avond in een roze wolk naar bed is ook niet de bedoeling. Mijn vaste tafelgenoot heet Cor, Coravin om precies te zijn.

Het lijkt vreemd maar in menig wijngebied is het aanbod wijnen per glas in de lokale HoReCa niet altijd even florissant. Daarom dineer ik altijd samen met mijn Coravin. Ik kan dan wit en rood van de wijnkaart bestellen van ieder één á anderhalf glas drinken en de rest meenemen naar huis zodat mijn team ook kennis kan maken met de wijnen die ik proef en beschrijf, een educatieve dubbelslag en iedereen blij.

Door het covid gedrocht werd er gedurende 24 maanden niet of nauwelijks gereisd, dat haal ik nu versneld in met persoonlijke domein bezoeken. Een van Hubrecht Duijker’s tien geboden voor de wijnhandelaar is niet voor niets “gij zult reizen”. Vol ongeloof kijken de andere tafels dan naar die zonderlinge restaurantbezoeker die alles opschrijf en fotografeert, en dan dat vreemde ding op de wijnfles……..ze snappen er vaak niets van. Maar er zijn ook koddige momenten. Recent bijvoorbeeld toen ik de Rhône Vallei van noord naar zuid bezocht. In het wijngebied van Crozes Hermitage kwam de eigenaresse van het restaurant persoonlijk langs mijn tafel voor tekst & uitleg en motiveerde haar jonge service team om ook even te komen kijken. In Bourg st Andéol was het de restauranteigenaar die vroeg of hij een video mocht maken van mij met de Coravin in actie, en grappiger nog, het hele restaurant vol reizende heren die hun ogen niet konden geloven. Een tafel met twee mannen hakte de knoop door en vuurde allerlei vragen op mij af. Vooral hoelang blijft de fles goed, maar bovenal “smaakt het dan anders” Op mijn uitnodiging om dan maar even met een leeg glas langs te komen gingen zij met plezier in, de tafel erachter ook en de tafel naast mij, en de tafel daarnaast. U begrijpt ‘m al, voor ik het wist hat ik een man of acht in de rij staan met een leeg glas om een slok te komen proeven uit de fles met de Coravin erop. Een grappige situatie resulterend in een lege fles na afloop.

Coravin is een vernuftig apparaatje dat nu goed vindbaar is in de markt. Het is feitelijk een bovenmaatse injectienaald dat de wijnkurk doorboort, dan spuit je wat gas door de naald in de fles dat ervoor zorgt dat er wat wijn uit de fles wordt geperst. Je drinkt dus net zoveel als je wilt. De nog gesloten, doch aangebroken fles bevat wijn waarop een beschermend dekentje van gas zit. Wij deden jaren terug al een test met hoelang de wijn goed blijft na ‘opening’. Hiervan gaan er wat verhalen rond. Beslist niet wat je soms hoort dat 6 maanden na dato de wijn nog goed is, dat is onzin. Maar twee weken is wel realistisch.

Wees voorzichtig met sommige, nieuwe afsluiters in de vorm van ‘kurk’ want die kunnen je Coravin naald snel om zeep helpen. En een vroegere medewerkster van mijn bedrijf probeerde de naald ook door de glazen ‘vinolock’ afsluiter te drukken, fataal voor drie naalden op rij. En nóg begreep ze niet wat ze verkeerd deed…… Voor schroefdopjes heeft Coravin inmiddels wel een adapter ontwikkeld. Coravin, de beste wijnvriend die een wijnkoper of liefhebber zich kan wensen. Te koop vanaf circa € 199,- tot € 450,- De gas capsules zijn in pakjes van drie stuks te koop voor rond de € 27,- , maar ook in dozen waar er meer in zitten.